Unutmayalım; acının gözyaşının dini, ırkı, coğrafyası yok.
Acı, acıdır ve masumların öldürüldüğü her yer kötüdür.
Evet, insanlık olarak mazlumluğumuz, kendimize olan zalimliğimizdendir.
Acizliğimiz, güçsüzlüğümüzden değil, bölünmüşlüğümüzdendir.
Yenilgimiz, bizi biz yapan değerlerden kopmamızdandır.
Gerçek manada kardeş olamamamızdandır.
Kudüs’ü Gazze’yi ağlatanlar; hepimiziz!
Biz birbirimizi ağlattıkça, birbirimizi aldattıkça Kudüsler de Gazzeler de hep ağlayacak.
Ağlamasın Kudüs,
Ağlamasın Gazze,
Ve sonra mezarlarda büyümeyi beklemesin çocuklar.
Artık zulmeden bir İsrail değil, yüzü gülen çocuklar büyüsün.
Ve neşeyle huzurla yürüsün bu kadim topraklarda.
Zarif yürekli güzel bir adamın dediği gibi;
Çocukları ürkütülmüş bir dünyanın denizi mavi olsa ne yazar, olmasa ne yazar…
